Wiersze z cieniem - Anna Janko

Anna Janko zadebiutowała w 1977 "Listem do królika doświadczalnego". Z tą autorką zetknęłam się przy nagradzanej "Dziewczynie z zapałkami". Uwielbiam prozę polską, a ta książka nota bene opowiadała o młodym małżeństwie z perspektywy Jej - żony. Chętnie rozpływałabym się nadal nad tą lekturą, ale nie o tym chciałabym napisać.

Odnalazłam tomik jej wierszy pt. "Wiersze z cieniem".
Mam wielką potrzebę podzielić się jednym z nich. Zresztą może dlatego, że jakoś bardziej się z nim utożsamiam.

CUDOWNIE

Cudownie by się było wreszcie tobą znużyć.

Wyczerpać wszystko, do imentu zużyć.

Lubić cię tylko, nie kochać, kochać, a nie lubić.

Wyjechać w podróż z tobą, gdzieś cię w świecie zgubić.

Nie myśleć o tobie, tęsknić nieprzytomnie.

Co noc śnic namiętnie, imię twe zapomnieć.

Chcieć wieczności z tobą, kwadransa żałować.

Nudzić się okrutnie, chłonąć twoje słowa.

Wielbić cię, ubóstwiać, gardzić, besztać za nic.

Skąpić pocałunku, oddać się bez granic.

Zatracić się. Ujść cało. Stchórzyć, sięgać śmiało.

Nie móc spojrzeć w oczy, tonąć w twym spojrzeniu.

Wyjść bez słowa, zasnąć na twoim ramieniu.

Pamiętać. Zapomnieć. Pragnąć aż do bólu.

Gorzko płakać przez ciebie. Nawet nie czuć żalu.

Lekceważyć, przeceniać, dostać wszystko, zrzec się.

Czcić pamiątki po nas, wyrzucić wspomnienia.

Tyle w sobie zmienić, niczego nie zmieniać.

Być Anna twego życia, przelotną przygodą.

Być piękną i być brzydką, być starą, być młodą.

Razem w tysiąc gwiazd patrzeć, osobno w dwa słońca.

Mieć cię zawsze obok. Nigdy cię nie spotkać.

Beż przerwy pożądać. Unikać jak ognia.

Skończyć wszystko wreszcie. Wrócić i chcieć jeszcze.

Nie wiem czy inni też mają wrażenie, ze taki wiersz musiał być napisany tylko i wyłącznie przez kobietę. Żadna inna istota na kuli ziemskiej nie jest tak rozchwiana i niezdecydowana. Mało tego ten utwór zapewne był pisany podczas PMSu, wówczas zdarza się nam kobietom odczuwać skrajnie wszelkie emocje. Wiem to z doświadczenia.

Wiersze wchodzące w skład tomiku mają nutkę erotyzmu, przeważanie mówią o relacjach międzyludzkich, czyt. między kochankami. Pomimo z lekka mrocznego tytułu Janko wlewa sporo światła i jasności w swoją twórczość, oswaja przemijanie.

Anna Janko

Opis z tyłu książki:

O naturze miłości, o przemijaniu wszystkiego, o istocie życia - jeśli w ogóle poezja może być "o czymś", to Wiersze z cieniem są właśnie o tym.